Onlangs vroeg een bakkersvrouw me wat voor type bakkerij ik zelf mooi vind. Die vraag had ik niet zien aankomen. Even denken. Tja, welk type vind ik mooi? Ik zou het zelf niet weten. Wanneer ik als coach bij een bakker langs ga ben ik daar eerlijk gezegd helemaal niet mee bezig. Dan ben ik te diep verzonken in mijn werk om me af te vragen of ik de winkel ook mooi vind. Dat doet er trouwens ook niet toe, want smaken verschillen. Stel je voor dat alle bakkerswinkels ingericht zouden worden volgens een vaste richtlijn. Ik mag er niet aan denken. Zo saai. Geef mij maar een zo groot mogelijke diversiteit. Bakkers met een interieur dat rechtstreeks uit Star Wars geïmporteerd lijkt of een winkel die doet denken aan een Romeinse villa. Maakt me niet uit. Ik kijk er los doorheen en zoek naar de kleine aanpassingen of techniekjes die doen verkopen.

Natuurlijk kom ik als coach in winkels waar ik pal van achterover val. Meer dan eens trouwens. Maar dat zijn telkens heel andere winkels. Een rode draad zal je er niet snel in terugvinden. Of toch, het verhaal moet juist zitten. Als het totale plaatje klopt dan gaat daar een krachtige schoonheid van uit die dieper gaat dan het interieur van een winkel.

Terwijl al deze gedachten door mijn hoofd flitsen staart de lieve bakkersvrouw me vragend aan, wachtend op een antwoord. ‘Weet je wat ik mooi vind?’, zeg ik uiteindelijk. ‘Een overvol broodrek net voor de winkel in alle vroegte opengaat. Het is nog donker buiten en het warme licht binnen doet  de broden stralen in een gouden gloed. De etalage is een baken van licht in het ochtendduister. De start van een mooie dag. Dat beeld, daar kan niets aan tippen.’

Caroline Quintijn
Winkelcoach